دیتابیس NoSQL چیست؟

پایگاه داده NoSQL

در دنیای اطلاعات و پایگاه داده‌ها، دو نوع بانک اطلاعاتی اصلی وجود دارد: بانک اطلاعاتی‌های سنتی و بانک اطلاعاتی‌های NoSQL. بانک اطلاعاتی‌های سنتی از یک ساختار مشخص به نام "ساختار جدولی" استفاده می‌کنند. هر دیتابیس در این بانک‌ها از تعدادی جدول تشکیل شده است، هر جدول شامل سطرها و ستون‌ها است که اطلاعات را در قالب یک جدول مرتب و قابل مدیریت ذخیره می‌کنند.

اما بانک اطلاعاتی NoSQL به کاملاً ساختاری متفاوت از اطلاعات پرداخته و از ساختار جدولی فاصله می‌گیرد. در این نوع پایگاه داده، اطلاعات به صورت‌های مختلفی ذخیره می‌شوند، مانند سندی مبتنی بر ساختارهای JSON یا اسناد مشابه. این نوع از پایگاه داده‌ها به اطلاعات اجازه می‌دهند تا بدون محدودیت‌های ساختاری در سیستم ذخیره و مدیریت شوند.

در اضافه به این دو نوع اصلی، پایگاه داده‌های مبتنی بر شی یا به عبارتی پایگاه داده‌های شیءگرا و پایگاه داده‌های مستندمدار (Document Oriented Database) نیز وجود دارند. هر کدام از این انواع پایگاه داده دارای ویژگی‌ها و کاربردهای منحصر به فردی هستند که بسته به نیازهای پروژه، انتخاب مناسبی می‌تواند باشند.

NoSQL چیست؟

پایگاه‌های داده NoSQL، به منظور پیشبرد مقیاس‌پذیری و حل مشکلات مربوط به مدیریت داده‌های حجیم، از اصول متفاوتی نسبت به پایگاه‌های داده SQL استفاده می‌کنند.

این پایگاه‌های داده NoSQL تمرکز خود را بر روی ارتقاء کارایی و در دسترسی داده‌ها قرار می‌دهند، به جای پایبندی به اصل سازگاری که به وفور در پایگاه‌های داده SQL وجود دارد (که بستگی به ساختار جدولی دقیق داده‌ها دارد و ممکن است در محیط‌های مختلف مشکلات ایجاد کند).

در نتیجه، پایگاه‌های داده NoSQL از دقت در تطابق داده‌ها در تمام نسخه‌های مختلف پایگاه داده در سرورهای متعدد صرف نظر می‌کنند و به جای آن، به سرعت و کارایی بالا و در دسترسی به داده‌ها در همه زمان‌ها تمرکز می‌کنند.

ویژگی های NoSQL

پایگاه‌های داده رابطه‌ای به منابع زیادی نیاز دارند و نیاز به تخصص بالایی برای مدیریت، طراحی، نصب و تنظیم تنظیمات دارند. در عوض، پایگاه‌های داده NoSQL به گونه‌ای طراحی شده‌اند که نیاز به مدیریت کمتر و نگهداری راحت‌تری دارند.

مهم‌ترین مزایای پایگاه‌های داده NoSQL به شرح زیر می‌توانند خلاصه شوند:

ذخیره داده در فایل‌ها: پایگاه‌های داده NoSQL داده‌ها را به جای جداول (Tables) در فرمت‌های مستندی یا مانند فایل‌های سند (Documents) ذخیره می‌کنند. این اجازه می‌دهد که داده‌ها به صورت ساختاری نشده و با فرمت‌های متنی مختلف ذخیره شوند.

عدم نیاز به طرح واره‌های ایستا: در مقابل پایگاه‌های داده رابطه‌ای که نیاز به طرح واره‌های ایستا (Schema) دارند، پایگاه‌های داده NoSQL از مدل‌های انعطاف‌پذیر برای ذخیره داده‌ها استفاده می‌کنند و نیازی به تعیین ساختار دقیق از پیش نیست.

عملکرد عالی و در دسترسی در تمام زمان‌ها: پایگاه‌های داده NoSQL به خصوص برای برخوردهای بار و ترافیک بالا، عملکرد عالی دارند و از در دسترس بودن داده‌ها در تمام زمان‌ها بهره‌برداری می‌کنند.