دستورات پرکاربرد داکر
داکر یک پلتفرم نرم‌افزاری است که به شما اجازه ساخت، تست و پیاده‌سازی سریع اپلیکیشن‌ها را می‌دهد. داکر نرم‌افزار را در واحد‌های استاندارد‌سازی‌شده‌ای به نام ظرف یا کانتینر (Container) بسته‌بندی می‌کند که این بسته‌ها شامل هر چیزی می‌شوند که نرم‌افزار برای اجرا به آن نیاز دارد. مثل کتابخانه‌ها، ابزار‌های سیستم، کد، ران‌تایم (Runtime) و …
برای آشنایی بیشتر با داکر می توانید به مقاله «داکر چیست؟» در بلاگ پایدار مراجعه کنید.
حالا به بررسی ۱۵ دستور پرکاربرد داکر می‌پردازیم.
۱. docker –version
با استفاده از این دستور می‌توانید نسخه‌ی داکر خود را مشاهده کنید.
۲. docker pull
با این دستور می‌توان یک ایمیج ( Image ) رو از ریپازیتوری داکر آورد.
۳. docker run
با دستور run از از ایمیج یک کانتینر ساخته میشود.
۴. docker ps
با فرمان docker ps لیستی از کانتینرهایی که وجود دارند دیده میشود.
۵. docker ps -a
لیستی از تمام کانتینرها، چه در حال اجرا و چه خارج شده ( exit شده ) نشان داده میشود.
۶. docker exec
برای دسترسی به کانتینر در حال اجرا استفاده میشود.
۷. docker stop
یک کانتینر در حال اجرا را متوقف می‌کند.
۸. docker kill
بلافاصله کانتینر را متوقف می‌کند. تفاوت آن با docker stop در این است که با این دستور هیچ زمانی برای توقف به کانتینر داده نمی‌شود.
۹. docker commit
این دستور یک ایمیج جدید از یک کانتینر که تغییر یافته بر روی سیستم شما ایجاد می‌کند.
۱۰. docker login
با این فرمان می‌توانید با استفاده از نام کاربری و رمز عبور خود به داکر هاب متصل شوید.
۱۱. docker push
یک ایمیج را به داکر هاب ارسال می‌کند.
۱۲. docker images
فهرستی از تمامی ایمیج های موجود بر سیستم شما را نشان می‌دهد.
۱۳. docker rm
یک کانتینر ( متوقف‌شده ) را از سیستم شما حذف می‌کند.
۱۴. docker rmi
یک ایمیج را از سیستم شما حذف می‌کند
۱۵. docker build
از روی یک Dockerfile مشخص‌شده، یک ایمیج می‌سازد.
